W dalszym ciągu oględzin sprawdzamy izolatory przepustowe: stan ich zanieczyszczenia, istnienie ewentualnych rys czy też śladów wyładowań. Jeżeli zaobserwuje się znaczniejsze rysy, a zwłaszcza pęknięcia, należy natychmiast wyłączyć transformator. Podobnie, jeśli stwierdzi się nienormalnie silne i nierównomierne brzęczenie transformatora, a zwłaszcza trzaski lub bulgotanie wewnątrz kadzi, należy transformator wyłączyć z pracy, gdyż świadczy to o obluzowaniu uzwojeń lub innych części wewnętrznych. W dalszym ciągu oględzin sprawdza się stan błony zaworu wydmuchowego. Jeżeli błona uległa rozerwaniu, konieczne jest natychmiastowe wyłączenie transformatora z pracy.

Może być wykonane w różny sposób w zależności od mocy, grupy połączeń i warunków pracy transformatora. Zabezpieczenie ustawia się zawsze po stronie zasilanej, a przy transformatorach sprzęgających (wiążących dwie sieci), które mogą być zasilane z jednej lub “drugiej strony, instaluje się zabezpieczenia nadmiarowo-prądowe z obu stron. Na rys. 13-15 przedstawiony jest uproszczony schemat zabezpieczenia nadmiarowo-prądowego transformatora niewielkiej mocy w układzie połączeń gwiazda-zygzak, pracującego bez obsługi. Przekładniki prądowe zabudowane w dwóch fazach zasilają przekaźnik nadmiarowo-prądowy bezzwłoczny.

Na kilka tygodni przed rozpoczęciem rewizji wewnętrznej należy pobrać próbę oleju z transformatora i przesłać do zbadania. Zależnie od wyników analizy konieczne jest przygotowanie się do ewentualnej wymiany oleju lub też do oczyszczenia go. Należy pamiętać, że straty przy czyszczeniu oleju wynoszą do 15% i dlatego należy zawczasu przygotować odpowiednią ilość oleju.

W sieciach z uziemionym punktem zerowym doziemienie jednego z przewodów jest natychmiast odłączane przez zabezpieczenia i dlatego w takich sieciach nie stosuje się wskaźników stanu izolacji.

Miejsca te należy dokładnie oczyścić, przedmuchać powietrzem, po- lakierować i uszczelnić wbijając mosiężne blaszki. Szczelność blach sprawdzamy nożem w kilku miejscach. Plamy o zmienionej barwie blach wskazują na miejscowe przegrzanie rdzenia, co należy dokładniej zbadać. Luźne kliny powinno się uszczelnić. Czoła zezwo- jów nie powinny mieć miejsc z uszkodzoną powłoką lakierowaną i muszą być dobrze zamocowane. W razie potrzeby lakieruje się je i umacnia. Pomiar oporności izolacji wykonuje się na początku i końcu głównej rewizji. Na rys. 10-2 przedstawiono schemat do pomiaru oporności izolacji uzwojeń stojana przy pomocy miernika izolacyjności. Jeden z zacisków miernika łączy się z badanym uzwojeniem, a drugi z kadłubem silnika. Przewody łączące miernik z silnikiem powinny mieć bardzo dobrą izolację, gdyż przewody w złej izolacji leżące na ziemi dają nieprawidłowe wyniki pomiarów. Naj mniejsze dopuszczalne oporności izolacji uzwojeń silnika są zamieszczone w tabl. 10-1. Oporność izolacji uzwojeń stojana mierzymy zwykle razem z opornością kabla zasilającego silnik. Jeśli oporności izolacji okażą się zbyt małe, należy odłączyć kabel od zacisków silnika i zmierzyć oddzielnie oporność izolacji silnika, oddzielnie zaś oporność izolacji kabla.

Do zadań pracowników obsługujących baterie akumulatorów należy przede wszystkim kontrola napięcia całej baterii. W miarę wyładowywania spada napięcie na każdym ogniwie, wywołując konieczność włączania coraz większej liczby ogniw.

W instalacjach oświetlenia elektrycznego, jak również dla zabezpieczenia silników niezbyt wielkich mocy stosuje się najczęściej bezpieczniki’ tzw. instalacyjne. Przekrój takiego bezpiecznika przedstawiono na rys. 26-3. Bezpiecznik składa się z gniazda bezpiecznikowego 1 z wstawką stykową 4 oraz z główki 2, służącej do przykręcenia wkładki topikowej 3. Typy produkowanych obecnie bezpieczników instalacyjnych zamieszczono w tabl. 26-1.

Uproszczony schemat obiegu wody w elektrowni przedstawiono na rys. 3-23. Na skutek nieszczelności w obiegu powstają straty wynoszące 1-9-3%, a nawet więcej. Straty te muszą być pokryte przez wodę dodatkową doprowadzoną z zewnątrz. Wodę dodatkową wprowadza się zwykle do odgazowywacza.

Całkowite obciążenie systemu należy tak rozkładać na współpracujące elektrownie, aby najlepiej wykorzystać siły wodne, mało- wartościowe paliwa oraz nowoczesne elektrownie cieplne o dużej sprawności.

Im wyższa jest temperatura, przy której pracuje izolacja, tym szybciej traci ona swoje własności mechaniczne i elektryczne. Przepisy polskie przyjmują 95 °C jako najwyższą temperaturę oleju przy długotrwałym obciążeniu transformatora mocą znamionową i przy temperaturze powietrza chłodzącego 35 °C lub wody chłodzącej 25 °C. Jeśli nie jest konieczne częste przeciążanie transformatora, to wskazane jest, aby zestyki sygnałowe termometru były nastawione na temperaturę niewyższą niż 80 °C, a zestyki wyłączające na 90 °C.