Dla określenia miejsca zwarcia między żyłami lub żył z ziemią stosuje się przeważnie metody mostkowe ze względu na możliwość uzyskania dużej dokładności w określeniu miejsca błędu, przy czym zarówno zmiany oporu miejsca błędu podczas pomiaru, jak i zmiany natężenia prądu pomiarowego w układzie mostkowym nie wpływają na wynik, Do pomiaru metodami mostkowymi używa się zasadniczo prądu stałego (baterie 4 4-8 V). Instrukcja eksploatacji linii kablowych wysokiego napięcia zaleca przeprowadzanie pomiaru z obu stron uszkodzonego kabla.

Przewody gołe, umieszczone w budynkach, w których ruch powietrza jest nieznaczny, oddają ciepło otoczeniu głównie przez promieniowanie. Ilość ciepła wypromieniowana przez przewodnik zależy od materiału i stanu powierzchni przewodnika. Lakierowanie przewodów w znacznym stopniu zwiększa ilość ciepła odprowadzoną przez promieniowanie. Ma to szczególne znaczenie dla szyn aluminiowych, w których zwiększenie to jest przeszło dziesięciokrotne.

Rodzaje uszkodzeń i nienormalnych stanów pracy silników. Najczęściej spotykanym nienormalnym stanem pracy silników jest przepływ przez uzwojenie prądu o natężeniu zwiększonym na skutek: 1) mechanicznego przeciążenia napędzanej maszyny, 2) obniżenia napięcia sieci i 3) przerwy w jednej fazie w obwodach zasilających. Zwiększenie prądu powoduje nagrzanie uzwojeń ponad dopuszczalną granicę, co może znacznie skrócić żywotność izolacji.

Urządzenia elektryczne i energetyczne s z tych linii nie powoduje zakłóceń w pracy zasadniczych elementów systemu. Ponieważ elektrownie wodne znajdują się często w dość znacznej odległości od miejsc zapotrzebowania energii elektrycznej, więc elektrownia E± jest połączona z zasadniczą siecią systemu o napięciu 110 kV przy pomocy dwóch linii przesyłowych ts o napięciu 220 kV i dużej stacji D posiadającej transformatory o prze kładni 220/110 kV. Elektrownia cieplna Ei jest przyłączona bezpośrednio do pierścienia 110 kV, a elektrownia E2 – do pierścienia 110 kV przy pomocy linii ic i Ir, oraz szyn zbiorczych stacji B. Elektrociepłownia E3 jest przyłączona do pierścienia linią h przez szyny zbiorcze stacji D. Ponieważ elektrociepłownie muszą być umieszczone w pobliżu, odbiorów energii cieplnej, mogą nie być bezpośrednio połączone z podstawowym pierścieniem sieciowym systemu. Zależy to od wartości mocy przesyłanej liniami łączącymi elektrociepłownie z systemem i od odległości elektrociepłowni od najbliższej stacji rejonowej. Jeśli’ np. elektrociepłownia E3 znajduje się wpobliżu rejonowej stacji C, to można ją połączyć z tą stacją liniami 6 kV. Stacje C i D są dużymi węzłowymi stacjami systemu energetycznego. W stacji C są ustawione trój uzwój eniowe transformatory mające po dwa uzwojenia wtórne zasilające sieci 6 kV i 30 kV. Napięciem 30 kV są zasilane dalsze okręgi posiadające odbiory przemysłowe i rolnicze, a napięciem 6 kV odbiory znajdujące się w pobliżu stacji, np. poszczególne zakłady przemysłowe oraz stacje miejskie i wiejskie. Do zasilania odbiorów w niezbyt wielkich okręgach stosuje się również napięcie 15 kV. W stacji D są ustawione dwuuzwojeniowe transformatory 220/110 kV w celu związania dwóch sieci systemu energetycznego.

Pod względem rodzaju oddawanej energii dzielimy elektrownie cieplne na elektrownie kondensacyjne i elektrociepłownie. Elektrownie kondensacyjne oddają tylko energię elektryczną, natomiast elektrociepłownie oddają energię elektryczną oraz energię cieplną w postaci pary lub gorącej wody zakładom przemysłowym dla celów technologicznych i drobnym odbiorcom dla ogrzewania mieszkań. Skojarzone wytwarzanie energii cieplnej i elektrycznej w elektrociepłowniach umożliwia uzyskanie ok. 25% oszczędności w porównaniu z oddzielnym wytwarzaniem energii elektrycznej w elektrowniach kondensacyjnych, a energii cieplnej w kotłowniach. Tak duża oszczędność paliwa jest powodem bujnego rozwoju elektrociepłowni w ZSRR, a ostatnio i u nas.

W celu wysuszenia transformatora poprzez olej umieszczamy kadłub jego w kadzi wypełnionej olejem, a -wilgoć przenikającą do oleju usuwamy za pomocą gotowania, wirowania lub filtrowania. Najbardziej rozpowszechnionym sposobem suszenia było dawniej gotowanie, przy którym następowało jednoczesne suszenie transformatora i oleju. Sposób ten jest jednak najgorszy i dlatego stosuje się go tylko wyjątkowo dla małych transformatorów. Przed rozpoczęciem suszenia podnosi się kadłub transformatora w kadzi tak, aby między pokrywą a kadzią powstał odstęp ok. 15 cm i potem podgrzewa się olej do temperatury 100 °C tak długo, aż przestaną się wydzielać bańki na powierzchni oleju i olej nie wykaże dostatecznej wytrzymałości’ na przebicie. Do podgrzewania oleju stosuje się rury parowe lub grzejniki elektryczne umieszczone pod kadzią. Aby zmniejszyć straty cieplne, otula się kadź izolacją cieplną. Umożliwia to utrzymanie właściwej temperatury i jej regulację, gdyż przy ewentualnym wzroście temperatury powyżej 100 °C można część otuliny zdjąć i przez to obniżyć temperaturę. Przy wzroście temperatury do 105 °C należy wyłączyć grzejniki. Do suszenia transformatora poprzez olej można stosować wirówkę lub prasę filtracyjną, jak to opisano przy czyszczeniu oleju.

W akumulatorni stosuje się oświetlenie elektryczne, przy czym oprócz oświetlenia głównego przewiduje się zawsze oświetlenie zapasowe, które jest zasilane z baterii znajdującej się w akumulatorni. Instalacje oświetleniowe wykonuje się kabelkiem OKGao lub też gołymi przewodami miedzianymi, prowadzonymi na gaikach lub rolkach porcelanowych. Odległość między przewodami oraz odległość ich od ścian i sufitu powinna wynosić przynajmniej 50 mm. Oprawki żarówek wykonane z materiału izolacyjnego należy z żarówkami umieszczać w wodoszczelnych oprawach oświetleniowych z uszczelnieniem kwasoodpornym. Bezpieczniki, wyłączniki oraz gniazdka wtyczkowe należy umieszczać na zewnątrz akumulatorni. Lampy przenośne używane w akumulatorni powinny być na napięcie 24 V, a oprawy tych lamp muszą być zaopatrzone w siatki ochronne.

Uziemieniem roboczym nazywamy połączenie z uziomem pewnych punktów obwodu elektrycznego, wynikające z potrzeb ruchu elektrycznego. Do uziemień roboczych zaliczamy:

Dla konserwacji tablic rozdzielczych niskiego napięcia obowiązują w zasadzie te same wytyczne co dla rozdzielni wysokiego napięcia. Przy codziennych oględzinach należy zwracać uwagę na zanieczyszczenia i stan połączeń stykowych oraz zacisków Rozdzielnie niskiego napięcia, szczególnie tabliczki rozdzielcze oświet- leniowe bywają często zaniedbane. Jest to niesłuszne, gdyż dobre działanie urządzeń niskiego napięcia ma również bardzo duże znaczenie dla pewności ruchu całego zakładu przemysłowego, a w szczególności elektrowni.

Do obowiązków pracowników nastawni należy zapisywanie co pół godziny wskazań wszystkich przyrządów pomiarowych ustawionych na polu prądnicy w nastawni (patrz pkt. 11.10), a do obowiązków maszynisty turbozespołu należy zapisywanie następujących temperatur: