Category Bez kategorii

Może być wykonane w różny sposób w zależności od mocy, grupy połączeń i warunków pracy transformatora. Zabezpieczenie ustawia się zawsze po stronie zasilanej, a przy transformatorach sprzęgających (wiążących dwie sieci), które mogą być zasilane z jednej lub “drugiej strony, instaluje się zabezpieczenia nadmiarowo-prądowe z obu stron. Na rys. 13-15 przedstawiony jest uproszczony schemat zabezpieczenia nadmiarowo-prądowego transformatora niewielkiej mocy w układzie połączeń gwiazda-zygzak, pracującego bez obsługi. Przekładniki prądowe zabudowane w dwóch fazach zasilają przekaźnik nadmiarowo-prądowy bezzwłoczny.

Na kilka tygodni przed rozpoczęciem rewizji wewnętrznej należy pobrać próbę oleju z transformatora i przesłać do zbadania. Zależnie od wyników analizy konieczne jest przygotowanie się do ewentualnej wymiany oleju lub też do oczyszczenia go. Należy pamiętać, że straty przy czyszczeniu oleju wynoszą do 15% i dlatego należy zawczasu przygotować odpowiednią ilość oleju.

W sieciach z uziemionym punktem zerowym doziemienie jednego z przewodów jest natychmiast odłączane przez zabezpieczenia i dlatego w takich sieciach nie stosuje się wskaźników stanu izolacji.

Miejsca te należy dokładnie oczyścić, przedmuchać powietrzem, po- lakierować i uszczelnić wbijając mosiężne blaszki. Szczelność blach sprawdzamy nożem w kilku miejscach. Plamy o zmienionej barwie blach wskazują na miejscowe przegrzanie rdzenia, co należy dokładniej zbadać. Luźne kliny powinno się uszczelnić. Czoła zezwo- jów nie powinny mieć miejsc z uszkodzoną powłoką lakierowaną i muszą być dobrze zamocowane. W razie potrzeby lakieruje się je i umacnia. Pomiar oporności izolacji wykonuje się na początku i końcu głównej rewizji. Na rys. 10-2 przedstawiono schemat do pomiaru oporności izolacji uzwojeń stojana przy pomocy miernika izolacyjności. Jeden z zacisków miernika łączy się z badanym uzwojeniem, a drugi z kadłubem silnika. Przewody łączące miernik z silnikiem powinny mieć bardzo dobrą izolację, gdyż przewody w złej izolacji leżące na ziemi dają nieprawidłowe wyniki pomiarów. Naj mniejsze dopuszczalne oporności izolacji uzwojeń silnika są zamieszczone w tabl. 10-1. Oporność izolacji uzwojeń stojana mierzymy zwykle razem z opornością kabla zasilającego silnik. Jeśli oporności izolacji okażą się zbyt małe, należy odłączyć kabel od zacisków silnika i zmierzyć oddzielnie oporność izolacji silnika, oddzielnie zaś oporność izolacji kabla.

Do zadań pracowników obsługujących baterie akumulatorów należy przede wszystkim kontrola napięcia całej baterii. W miarę wyładowywania spada napięcie na każdym ogniwie, wywołując konieczność włączania coraz większej liczby ogniw.

W instalacjach oświetlenia elektrycznego, jak również dla zabezpieczenia silników niezbyt wielkich mocy stosuje się najczęściej bezpieczniki’ tzw. instalacyjne. Przekrój takiego bezpiecznika przedstawiono na rys. 26-3. Bezpiecznik składa się z gniazda bezpiecznikowego 1 z wstawką stykową 4 oraz z główki 2, służącej do przykręcenia wkładki topikowej 3. Typy produkowanych obecnie bezpieczników instalacyjnych zamieszczono w tabl. 26-1.

Uproszczony schemat obiegu wody w elektrowni przedstawiono na rys. 3-23. Na skutek nieszczelności w obiegu powstają straty wynoszące 1-9-3%, a nawet więcej. Straty te muszą być pokryte przez wodę dodatkową doprowadzoną z zewnątrz. Wodę dodatkową wprowadza się zwykle do odgazowywacza.

Całkowite obciążenie systemu należy tak rozkładać na współpracujące elektrownie, aby najlepiej wykorzystać siły wodne, mało- wartościowe paliwa oraz nowoczesne elektrownie cieplne o dużej sprawności.

Im wyższa jest temperatura, przy której pracuje izolacja, tym szybciej traci ona swoje własności mechaniczne i elektryczne. Przepisy polskie przyjmują 95 °C jako najwyższą temperaturę oleju przy długotrwałym obciążeniu transformatora mocą znamionową i przy temperaturze powietrza chłodzącego 35 °C lub wody chłodzącej 25 °C. Jeśli nie jest konieczne częste przeciążanie transformatora, to wskazane jest, aby zestyki sygnałowe termometru były nastawione na temperaturę niewyższą niż 80 °C, a zestyki wyłączające na 90 °C.

Moc czynną prądu trójfazowego możemy zmierzyć za pomocą trzech watomierzy wskazujących moc w poszczególnych fazach (rys. 4-1). Całkowita moc mierzona jest równa sumie wskazań tych trzech przyrządów. Jeśli fazy są obciążone równomiernie, wystar rzy do pomiaru mocy prądu trójfazowego du trójfazowego przy po cza jeden watomierz przyłączony do dowolnej fazy, przy czym całkowitą moc obliczamy mnożąc wskazania tego watomierza przez 3. W układzie trójfazowym bez przewodu zerowego, przy równomiernym obciążeniu faz, stosujemy jeden watomierz (rys. 4-2) wykonując jednak sztuczny punkt zerowy, przy czym należy pamiętać, że musi zachodzić równość następujących oporności Ri = Rj = Rc + .Rrf. We wzorze tym Rc jest opornością cewki napięciowej wato- mierza, a Rj – opornikiem dodatkowym tej cewki. Przy pomiarze mocy prądu trójfazowego stosujemy najczęściej układ dwóch wa- tomierzy (rys, 4-3). Suma wskazań obu przyrządów daje całkowitą moc w obwodzie.