Category Bez kategorii

Odłączniki trójbiegunowe. Odłączniki trójbiegunowe składają się z trzech odłączników jednobiegunowych, umocowanych na wspólnej ramie. Napęd wszystkich trzech noży równocześnie odby- wa się przez przekręcanie walu z korbami i cięgnami z bakelitu lub porcelany. Do przekręcania wału służy dźwignia z oczkiem. Rys. 15-26 przedstawia wnętrzowy odłącznik trójbiegunowy 10 V, 400 A, W wykonaniu napowietrznym jako cięgna izolacyjne stosuje się izolatory wsporcze. Rys. 15-27 przedstawia fotografię odłącznika trójbiegunowego napowietrznego 30 kV z nabudowanymi bezpiecznikami. Zestyki odłącznika mają kształt rożków, co ułatwia wyłączanie małych prądów. Odłączniki tego typu ustawia się często na słupach, a uruchamia za pomocą napędów linkowych.

Uziemienie (rys. 20-15) składa się z uziomu lub układu uziomów, z przewodów uziomowych, z przewodów łączących stosowanych w układach uziomowych, z probierczego zacisku uziomowego, z głównego przewodu uziemiającego oraz z przewodów uziemiających. Dobrze wykonane uziemienie powinno mieć dużą wytrzymałość mechaniczną i odporność na wpływy chemiczne, a ponadto małą oporność uziemienia. W zależności od sposobu wykonania rozróżniamy:

Bezpieczniki wysokiego napięcia mają budowę zewnętrzną zbliżoną do odłączników jednobiegu- nowych. Najważniejszymi elementami bezpieczników są izolatory wsporcze i szczęki stykowe. Odnośnie konserwacji tych części ważne są wszystkie wskazania dotyczące konserwacji odłączników podane w punkcie 15.4.8. Sama wkładka bezpiecznikowa nie wymaga w zasadzie konserwacji. Przed jej wstawieniem należy tylko sprawdzić przy pomocy bateryjki kieszonkowej, czy nie ma przerwy w drucie topikowym bezpiecznika. W czasie pracy bezpiecznika należy rurę izolacyjną czyścić razem z innymi izolatorami. Po przepaleniu wkładki bezpiecznikowej należy ją wymienić. Przed wymianą wkładek bezpiecznikowych należy odbiór trójbiegunowo odłączyć od szyn zbiorczych za pomocą odłącznika mocy lub wyłącznika, tak aby podczas zakładania bezpiecznika nie mógł popłynąć prąd roboczy. Jeśli bezpiecznik połączony jest jedną stroną bezpośrednio z szynami zbiorczymi, można przepaloną rurę bezpiecznikową wymieniać pod napięciem. Należy do tego celu używać specjalnych kleszczy izolacyjnych, przeznaczonych dla danego napięcia znamionowego i badanych laboratoryjnie. Takie kleszcze powinny znajdować się zawsze w każdej rozdzielni wyposażonej w bezpieczniki wysokiego napięcia. Na kleszczach powinno być wyraźnie oznaczone napięcie znamionowe oraz termin ważności badania laboratoryjnego.

Właściwy dobór przyrządów wysokiego napięcia ze względu na nagrzewanie się pod działaniem przepływającego prądu jest jednym z najważniejszych warunków należytej pracy rozdzielni. Najwyższe dopuszczalne temperatury dla różnych materiałów i to zarówno przy nagrzewaniu długotrwałym, jak też przy nagrzewaniu przez czas krótki określają przepisy. Przekroczenie tych temperatur może doprowadzić do > zwęglenia izolacji i utlenienia miejsc stykowego łączenia przewodów, a zatem do uszkodzenia przyrządu lub urządzenia.

Dla zabezpieczenia silników przeciwko zwarciom wielofazowym stosuje się zabezpieczenie nadmiarowo-prądowe bezzwłoczne, łub różnicowo-prądowe (dla silników większej mocy).

Do kontroli pracy transformatora oprócz przyrządów pomiarowych konieczne są przyrządy sygnalizacyjne i zabezpieczające. Transformatory powinny posiadać następujące wyposażenie:

Przepływ prądu przez ciało człowieka następuje w razie dotknięcia dwóch przewodów linii elektrycznej pod napięciem lub też dotknięcia jednego przewodu linii, przy czym prąd elektryczny przepływa przez ciało do ziemi. Stopień porażenia elektrycznego zależy od natężenia prądu przepływającego przez ciało oraz wysokości napięcia działającego na człowieka. Przy omawianiu zadań uziemień ochronnych podano w rozdz. 20 wartości prądu niebezpiecznego dla życia ludzkiego i określono wysokość napięcia bezpiecznego dla człowieka.

Na rys. 13-13 przedstawiono charakterystyki’ dwóch przekładników współpracujących w zabezpieczeniu różnicowym. Na osi odciętych naniesiono prądy pierwotne, a na osi rzędnych prądy wtórne przekładników. Prosta 1 przedstawia idealną zależność prądu wtórnego od pierwotnego, krzywa 2 rzeczywistą zależność dla jednego z przekładników, a krzywa ,1 taką samą zależność dla drugiego przekładnika. Różnicę prądów wtórnych obydwu przekładników przy tym samym prądzie pierwotnym nazywamy prądem uchybo- wym. Krzywa 4 przedstawia zależność prądu uchybowego od prądu pierwotnego. Aby zmniejszyć prądy uchybowe, wykonuje się rdzenie współpracujących przekładników z tej samej partii żelaza, a poza tym dobiera się prze- kładniki parami o możliwie najbardziej zbliżonych charakterystykach. Prąd uchybowy osiąga najwyższe wTartości przy największych prądach pierwotnych, które występują przy zwarciach zewnętrznych. Aby uniknąć nie- wybiorczego zadziałania zabezpieczenia w tych przypadkach, prąd rozruchowy zabezpieczenia musi być nastawiony powyżej największego prądu uchybowego.

Elektrownie mają zasadniczo inne warunki pracy niż wszelkie zakłady przemysłowe. Mogą one mianowicie wytwarzać tylko taką ilość energii elektrycznej, jaka jest zapotrzebowana w danej chwili przez wszystkie odbiorniki przyłączone do sieci zasilanej przez daną elektrownię.

Znaczne zwłoki czasowe zabezpieczeń nadmiarowo-prądowych i prądowo-kierunkowych, jak również niemożliwość opanowania przy ich pomocy wybiorczego zabezpieczenia skomplikowanych sieci pierścieniowych spowodowała konieczność zastosowania zabezpieczenia odległościowego, którego zwłoka czasowa zwiększa się samoczynnie w miarę wzrostu odległości pomiędzy miejscem zwarcia, a miejscem zainstalowania zabezpieczenia. Zabezpieczenie, znajdujące się najbliżej miejsca zwarcia będzie miało zawsze zwłokę czasową mniejszą niż wszystkie zabezpieczenia położone dalej. Umożliwia to wybiorcze i szybkie wyłączenie uszkodzonego elementu sieci dowolnie ukształtowanej przy dowolnej liczbie punktów zasilających.