Zabezpieczenia zwarciowe silników
Dla zabezpieczenia silników przeciwko zwarciom wielofazowym stosuje się zabezpieczenie nadmiarowo-prądowe bezzwłoczne, łub różnicowo-prądowe (dla silników większej mocy).
Do zabezpieczenia nadmiarowo-prądowego bezzwłocznego stosuje się najczęściej 1 przekaźnik włączony na różnicę prądów dwóch faz. Przy silnikach, dla których nie istnieje obawa przeciążeń, stosuje się elektromagnetyczny przekaźnik prądowy bezzwłoczny (rys. 13-25), Do tego celu może być użyty człon bezzwłoczny wbudowany w przekaźniku nadmiarowo-prądowym zwłocznym o cha- rakterystyce ograniczenie zależnej (rys. 13-26). Przekaźnik ten służy równocześnie do zabezpieczenia przed przeciążeniem. Prąd rozruchu zabezpieczenia zwarciowego nastawia się w ten sposób, aby zabezpieczenie nie działało przy rozruchu silnika. Prąd rozruchowy przekaźnika włączonego na geometryczną różnicę prądów 2 faz należy nastawić na V 3 razy większy od prądu rozruchowego silnika (patrz pkt 13.3.2). Poza tym trzeba uwzględnić współczynnik pew-
T ności, który przyjmuje się zwykle 1,4 -P 1,6 dla przekaźników bezzwłocznych, a 1,8 -r- 2,0 dla członów bezzwłocznych przekaźników o charakterystyce prądowo-zależnej.
Przyjmując przykładowo prąd rozruchowy silnika równy 7-krot- nej wartości prądu znamionowego trzeba przy zastosowaniu przekaźnika o charakterystyce prądowo-zależnej nastawić prąd rozruchowy jego członu bezzwłocznego na prąd 1,73 2 7 = 24,3 razy większy od prądu znamionowego silnika.
Zabezpieczenie musi działać pewnie przy dwufazowych zwarciach na zaciskach silnika, przy czym prąd zwarciowy powinien przewyższać przynajmniej dwukrotnie prąd rozruchowy przekaźnika. Warunek ten zostanie spełniony w powyższym przykładzie przy prądach zwarcia 2-fazowego wynoszących nie mniej niż 2 24,3 = 48,6-krotny prąd znamionowy silnika. Przy silnikach du- żej mocy (rzędu kilku MW) i stosunkowo niewielkich mocach zwarciowych najczęściej warunek ten nie może być dotrzymany. W tych przypadkach konieczne jest zastosowanie do zabezpieczenia’ zwarciowego silników oddzielnych przekaźników w każdej fazie (rys. 13-27). Ponieważ w tym układzie przez każdy z przekaźników przepływa bezpośrednio prąd fazowy (z uwzględnieniem przekładni prądowej), prąd rozruchowy przekaźnika nastawia się w powyższym przykładzie na 27= 14-krotną wartość prądu rozruchowego silnika, a warunek czułości przy zwarciach będzie spełniony już przy prądzie zwarciowym 28 razy wyższym od prądu znamionowego silnika.