Wytrzymałość mechaniczna odłączników

Odłączniki trójbiegunowe. Odłączniki trójbiegunowe składają się z trzech odłączników jednobiegunowych, umocowanych na wspólnej ramie. Napęd wszystkich trzech noży równocześnie odby- wa się przez przekręcanie walu z korbami i cięgnami z bakelitu lub porcelany. Do przekręcania wału służy dźwignia z oczkiem. Rys. 15-26 przedstawia wnętrzowy odłącznik trójbiegunowy 10 V, 400 A, W wykonaniu napowietrznym jako cięgna izolacyjne stosuje się izolatory wsporcze. Rys. 15-27 przedstawia fotografię odłącznika trójbiegunowego napowietrznego 30 kV z nabudowanymi bezpiecznikami. Zestyki odłącznika mają kształt rożków, co ułatwia wyłączanie małych prądów. Odłączniki tego typu ustawia się często na słupach, a uruchamia za pomocą napędów linkowych.

Wytrzymałość mechaniczna odłączników. Na izolatory wsporcze odłączników działają przy zwarciach siły tego rodzaju co na szyny zbiorcze. Przy danym prądzie zwarciowym siły te są tym większe, im mniejszy jest rozstęp faz i im dłuższy jest nóż odłącznika. Wytrzymałość odłączników na działania dynamiczne prądów zwarciowych zależy od grupy zastosowanych izolatorów wsporczych, które należy dobierać w ten sam sposób co izolatory wsporcze szyn zbiorczych.

Poza działaniem odpychającym poszczególnych faz występuje w odłącznikach działanie na nóż w kierunku jego otwierania. Działanie to powstaje na skutek przepływu prądu przez odłącznik wzdłuż linii tworzącej pętlę. Przebieg prądu zaznaczony jest na rys. 15-24 linią a – a. Wrysowano tu również kierunek siły F działającej na nóż. Aby uniknąć samoczynnego otwierania się noży odłączników przy zwarciach stosuje się w rozdzielniach o znacznych mocach zwarciowych odłączniki specjalnej konstrukcji, tzw. adynamiczne. Zasadę budowy takiego odłącznika przedstawia rys. 15-28.

Pętla linii przepływu przebiega tu odwrotnie jak w konstrukcji zwykłej, na skutek czego siła F skierowana jest przeciwnie i powoduje dociskanie noża do izolatorów.

Zostaw komentarz

Archiwa