Category Bez kategorii

Każdy z przewodów linii przesyłowych posiada względem ziemi pojemność, a więc przewody te mają względem ziemi pewną oporność pojemnościową. Na rys. 20-2 oporności pojemnościowe poszczególnych przewodów oznaczono przez XCR, Xcs i XCT- W normalnych warunkach pracy sieci oporności te są równe. Przy zwarciu doziemnym w jednej z faz, np. w fazie T, nastąpiło połączenie jej z ziemią w punkcie !A, a więc również uziemienie zacisku 1 transformatora zasilającego tę linię. Wskutek tego między punktem gwiazdowym transformatora i ziemią powstanie napięcie fazowe, a napięcia faz R i S wzrosną 1,73 razy względem ziemi. Napięcia te spowodują przepływ prądów pojemnościowych ICR oraz ics w obwodzie podanym na rys. 20-2. W punkcie gwiazdowym prądy te dodają się dając wypadkowy prąd pojemnościowy ic = ICR + ?es, zwany prądem ziemnozwarciowym. Dla uniknięcia szkodliwych skutków tego prądu staramy się go ograniczyć do minimum. Uzyskujemy to przez przyłączenie oporności indukcyjnej do punktu gwiazdowego transformatora. Ponieważ w normalnych warunkach pracy punkt gwiazdowy nie ma napięcia względem ziemi, przez tę oporność nie przepływa żaden prąd. Natomiast przy zwarciu doziemnym przepłynie prąd spowodowany napięciem fazowym, jakie powstanie w punkcie gwiazdowym. Indukcyjny prąd i[, zamyka się przez obwód przedstawiony na rys. 20-3, a więc przepływa przez fazą T i punkt zwarcia do ziemi są samą drogą co prąd ziemnozwarciowy. Aby więc skompensować prąd ziemnozwarciowy ic, należy tak dobrać indukcyjną oporność dławika Xj,, aby go zrównoważył prąd indukcyjny ij.. Oprócz dławików gaszących stosowane są transformatory gaszące przyłączane do wszystkich trzech faz kompensowanej sieci. Transformatory gaszące są stosowane w sieciach, w których nie są dostępne punkty zerowe transformatorów zasilających.

Może to być spowodowane zwarciem między zwój owym w stojanie. Należy sprawdzić, czy uzwojenie nagrzewa się równomier- nie, a jeśli występuje miejscowe nagrzanie, trzeba silnik oddać do naprawy.

Polskie Normy PN/E-39 ,.Tablice ostrzegawcze“ oraz rozporządzenia Ministerstwa Robót Publicznych z dnia 30. 4. 1923 r. przewidują w zależności od rodzaju urządzeń elektrycznych i stopnia grożącego niebezpieczeństwa dwa rodzaje tablic ostrzegawczych:

– a) dla transformatorów o mocj’ mniejszej od 5 MVA: 1 do 3 dób,

– b) dla transformatorów o mocy począwszy od 5 MVA: 3 do 5 dób, trwanie zaś rewizji zewnętrznych:

Jako urządzenia ładujące baterię akumulatorów stosujemy przeważnie przetwornice dwumaszynowe, składające się z trójfazowych silników asynchronicznych oraz prądnic prądu stałego. Obie maszyny są zmontowane na wspólnej płycie posadowej, i sprzężone ze sobą za pomocą sprzęgła elastycznego.

Przy spadku napięcia na zaciskach prądnicy, spowodowanym np. r zwarciem w sieci, stosuje się tzw. forsowanie wzbudzenia, czyli zwiększenie prądu wzbudzenia prądnicy aż do największej, technicz- nie uzasadnionej wartości. Forsowanie wzbudzenia osiągamy za pomocą samoczynnego urządzenia zwierającego opornik w obwodzie wzbudzenia wzbudnicy.

Szyny z piaskowników łączy się zwykle śrubami, których ilość i średnica zależy od szerokości szyny. Celem uniknięcia korozji szyn aluminiowych stosuje się śruby stalowe pocynkowane lub pokadmo- wane. Aby uniknąć zluzowania styku, z biegiem czasu na skutek plastycznego odkształcenia aluminium stosuje się pod nakrętkami duże podkładki płaskie oraz podkładki sprężynujące. Powierzchnie styku szyn miedzianych należy pocynować, a powierzchnie szyn aluminiowych opiłować i’ pokryć cienką warstwą wazeliny, aby zapobiec utlenianiu. Najkorzystniejsze jest spawanie szyn aluminiowych na styk.

Jednym z najważniejszych czynników przyczyniających się do zwiększenia pewności ruchu systemów energetycznych są urządzenia do samoczynnego włączania rezerwy, nazywane w skrócie urządzeniami SZR ), stosowane przede wszystkim w rozdzielniach potrzeb własnych elektrowni, oraz do włączania rezerwowych linii zasilających ważne stacje rozdzielczo-przetwórcze. Stosuje się różne schematy urządzeń SZR w zależności od typu aparatury i od sposobu przyłączenia elementów zasilania rezerwowego. Od urządzeń SZR wymaga się w każdym przypadku: 1) stwierdzenia przerwy w zasilaniu przez źródło robocze i otwarcia wyłącznika zasilania roboczego oraz 2) podania impulsu zamykającego wyłącznik zasilania rezerwowego po czasie umożliwiającym prawidłowy samoroz- ruch silników (0,5 do 1,5 s). Pierwsze zadanie spełnia zabezpieczenie działające przy zaniku napięcia źródła zasilania roboczego, stanowiące część urządzenia SZR. Drugie zadanie spełnia automatyka zamykania wyłącznika zasilania rezerwowego po otwarciu wyłącznika zasilania roboczego. Aby urządzenie SZR mogło we wszystkich możliwych przypadkach działać prawidłowo, muszą być spełnione następujące warunki dodatkowe:

W napędzie sprężynowym do zamykania wyłącznika służą sprężyny, które muszą być uprzednio napięte ręcznie lub silnikiem za pomocą przekładni ślimakowej. Napęd ma zapadkę, która utrzymuje sprężyny w stanie napiętym. Zwalniając zapadkę ręcznie, lub elektromagnesem powodujemy zamknięcie wyłącznika i równocześnie napięcie sprężyn otwierających w samym wyłączniku. Napęd działa pewnie i szybko. Są napędy sprężynowe pozwalające jednorazowym napięciem sprężyn wykonać kilkakrotne zamknięcie.

Przed uruchomieniem prądnicy należy dokładnie obejrzeć jej sprzęt, aby upewnić się o należytym stanie pól w rozdzielni i nastawni oraz wszystkich zabezpieczeń. Przy oględzinach sprawrdza się również, czy usunięto wszystkie zwarcia i uziemienia, używane np. w czasie remontu prądnicy. Jeżeli prądnica jest bezpośrednio połączona z transformatorem (tzw. praca w bloku z transformatorem), konieczne jest sprawdzenie stanu połączeń, przeprowadzenie oględzin transformatora oraz aparatury po stronie podwyższonego napięcia.