Zastosowanie. Niektóre przekaźniki mają wbudowane klapki, opadające w chwili zadziałania. Klapki te umożliwiają obsłudze sprawdzenie, który z przekaźników zadziałał i spowodował wyłączenie. Ułatwia to w dużym stopniu analizę zakłóceń. Nie wszystkie przekaźniki wyposażone są w tego rodzaju optyczną sygnalizację zadziałania i dlatego stosuje się często oddzielne przekaźniki sygnałowe, służące równocześnie do uruchomienia sygnalizacji akustycznej.

Bardzo często spotykamy się w praktyce z koniecznością rozdziału energii elektrycznej w elektrowniach i w stacjach zasilających linie o różnych napięciach. Dawniej w takich przypadkach stosowano kilka transformatorów dwuuzwojeniowych, a obecnie coraz częściej stosuje się transformatory trójuzwojeniowe. Na rys. 8-8 jest przedstawione oznaczenie graficzne takiego transformatora, który może zastąpić dwa transformatory dwuuzwo- jeniowe 6/30 kV i 6/110 kV. Na każdej kolumnie rdzenia nawinięte są oddzielnie uzwojenia dolnego, średniego i górnego napięcia, przy czym zwykle przynajmniej jedno uzwojenie jest połączone w trójkąt. Transformatory trójuzwojeniowe są zwykle wykonywane w ten sposób, że stosunek mocy poszczególnych uzwojeń jest 100 : 100 : 100 lub 100 : 100 : 66,7 lub 100 : 66,7 : 66,7.

W nowoczesnych paleniskach rusztowych powietrze doprowadza się systemem tzw. podmuchu strefowego z regulacją ilości powietrza doprowadzonego do poszczególnych części rusztu. W przednich strefach zapalających nie potrzeba dużej ilości powietrza, w środkowych strefach, gdzie następuje spalanie głównej masy paliwa, doprowadza się najwięcej powietrza, a w tylnych strefach, gdzie węgiel dopala się, ilość powietrza należy zmniejszyć. Po wprowadzeniu podmuchu strefowego można było uniknąć zbytniego chłodzenia paliwa na początku rusztu, a więc zbędne stało się sklepienie zapalające.

Jeśli trójfazowy silnik zwarty włączamy bezpośrednio na pełne napięcie sieci, to wprawdzie ma on duży moment rozruchowy, ale też pobiera przy rozruchu duży prąd, który w momencie włączania kilkakrotnie przekracza normalny prąd roboczy. Wzrost prądu rozruchowego nie jest szkodliwy, jeśli do sieci są przyłączone silniki małej mocy. Natomiast silniki duże, przyłączone do słabej sieci, należy włączać przy zastosowaniu odpowiednich urządzeń rozruchowych.

Każdy wyłącznik wyposażony w zamek musi mieć wyzwalacz wybijakowy – krótko wybijak – pracujący w układzie na prąd roboczy. Normalnie przez uzwojenie wybijaka nie przepływa prąd, a działa on pod wpływem impulsu prądowego po zwarciu obwodu przez sterownik lub zestyk przekaźnika.

Rozróżniamy dwa zasadnicze rodzaje pracy baterii, mianowicie pracę przy okresowym ładowaniu i pracę przy stałym podładowy- waniu. Przy okresowym ładowaniu bateria wyładowuje się po pewnym czasie wskutek stałego zasilania odbiorów. W tym czasie urządzenie ładujące jest wyłączone. Ponieważ w każdej chwili może nastąpić zakłócenie w układzie prądu zmiennego, nie można dopuszczać do większego wyładowania baterii niż do 60 lub 70%. W czasie ładowania baterii odbiory powinny być zasilane, umożliwia to podwójna ładownica, która służy do utrzymywania stałego napięcia przy wyładowywaniu baterii oraz do ładowania baterii bez odłączenia jej od szyn zbiorczych.

W zależności od warunków pracy transformatora konieczne może być częstsze przeprowadzanie rewizji wewnętrznych od przewidzianego w instrukcji eksploatacji. Jeśli np. transformator narażony jest na częste działanie prądów zwarciowych, to wskutek działań dynamicznych wcześniej mogą nastąpić deformacje uzwojeń i w takich przypadkach rewizje wewnętrzne należy przeprowadzać częściej, na podstawie doświadczeń ruchowych. Na odwrót, przy małym obciążeniu transformatora i jeśli nie zdarzają się zwarcia, można zezwolić na dłuższe okresy pracy między rewizjami wewnętrznymi. .

Wyzwalaczami nazywamy przyrządy pomocnicze ustawione na wyłącznikach, których zadaniem jest działanie mechaniczne na zamek wyłącznika i jego otwarcie. Wyzwalacze działają pod wpływem zmiany natężenia prądu przepływającego przez nie. Rozróżniamy przede wszystkim “wyzwalacze nadmiarowo-prądowe, stanowiące elementy zabezpieczające (patrz pkt 13.2.2), oraz tzw. loybijaki służące do wyzwalania wyłączników pod wpływem impulsów prądu sterowniczego przekazywanych przez przyrządy do sterowania zdalnego lub przekaźniki. Zależnie od sposobu zasilania rozróżniamy wyzwalacie nadmiarowo-prądowe pierwotne, przez których uzwojenia przepływa bezpośrednio prąd obwodów pierwotnych, oraz wtórne, zasilane za pośrednictwem prze- kładników prądowych.

Jeśli transformator zaopatrzony jest obustronnie w wyłączniki i odłączniki (rys. 9-1 a), to zamykamy najpierw odłącznik i wyłącznik po stronie odbioru energii, a potem zamykamy odłącznik i wyłącznik po stronie zasilania. Przy wyłączaniu transformatora najpierw otwieramy wyłącznik i odłącznik po stronie zasilania, a potem wyłącznik i odłącznik po stronie odbioru.

Znamionowe prądy pierwotne przekładników prądowych są znormalizowane, co znacznie ułatwia seryjną produkcję przekładników. Znormalizowane prądy pierwotne przekładników prądowych ustala norma PN/E-06500.