Przyrządy piszące i omierze
Przyrządy piszące posiadają urządzenie umożliwiające stałe zapisywanie wartości mierzonej wielkości. Przyrząd piszący składa się z właściwego przyrządu pomiarowego oraz z układu ruchomych wałków, napędzanych elektrycznie lub mechanizmem zegarowym. Na wałkach przesuwa się papierowa taśma, na której są wykonane podłużne kreski odpowiadające podziałce skali. Wyniki pomiarów mogą być zapisywane w postaci linii ciągłej lub też sposobem punktowym, który ma tę zaletę, że na tej samej taśmie można zapisywać kilka mierzonych wartości.
Przyrządy piszące (rys. 4-21) mają również podziałkę mierzonej wielkości. Przy doborze przyrządu piszącego należy dokładnie ustalić, jaka powinna być szybkość przesuwania się taśmy, aby można łatwo odczytać wszelkie zmiany wartości mierzonej wielkości.
Szybki posuw taśmy jest wskazany przy szybkich zmianach mierzonej wielkości, gdyż przy zbyt małym posuwie wykres może się zamazywać, natomiast przy małych wahaniach mierzonej wielkości wskazana jest mniejsza szybkość taśmy.
Rysunek 4-22 przedstawia prosty układ do pomiaru oporności, złożony ze źródła prądu stałego o napięciu U, z woltomierza o oporności Rv oraz opornika o nieznanej oporności Rx. Jeśli po włączeniu wyłącznika woltomierz wskaże napięcie Ux, to prąd przepływający przez obwód można obliczyć ze wzoru i – .Ponieważ wiel- iły
Przy stałym i znanym napięciu U źródła prądu oraz znanej oporności wewnętrznej woltomierza Rv wskazania woltomierza jednoznacznie określają wartość mierzonej oporności i dlatego woltomierz w takim układzie wyskalowany w omach nazywamy omomierzem.
Bardzo często przyrządy te posiadają dwie podzialki, jedną wyska- lowaną w woltach, drugą w omach. W omomierzach źródłami prądu są baterie do lamp ręcznych lub też małe prądnice prądu stałego wprawiane ręcznie w ruch za pomocą korbki. Rys. 4-23 przedstawia schemat omomierza z induktorem. Omomierz służący do pomiaru oporności izolacji nazywamy miernikiem izolacyjności.