Wytrzymałość elektryczna urządzeń rozdzielczych
Części przyrządów i urządzeń elektrycznych, to jest łączników, przekład- ników, dławików zwarciowych, izolatorów wsporczych i przepusto- wych, przez które przepływa prąd, muszą być izolowane względem ziemi i względem innych faz, przy czym izolacja musi być dostosowana do napięcia przy ich normalnej pracy. Napięciem znamionowym przyrządu nazywamy napięcie międzyprzewodowe, na które przyrząd został zbudowany. Napięcie to równa się zwykle napięciu, dla którego została przewidziana izolacja przyrządu, tzw. napięciu znamionowemu izolacji. Czasem stosowane jest jednak napięcie znamionowe izolacji wyższe od napięcia znamionowego przyrządu. W warunkach normalnej pracy mogą występować napięcia do 15% wyższe od napięcia znamionowego, spowodowane warunkami ruchowymi układów elektroenergetycznych. W warunkach zakłóceniowych mogą występować napięcia znacznie przewyższające napięcie znamionowe zwane przepięciami (patrz rozdz. 21). Przepięcia mogą spowodować wyładowania elektryczne w postaci przeskoku w powietrzu, w oleju izolacyjnym, lub po powierzchni części izolacyjnych stałych, ich przebicie i zniszczenie. Wysokość napięcia, którą dany przyrząd musi wytrzymać przy próbie napięciowej w warunkach ściśle określonych przepisami bez uszkodzenia izolacji, nazywamy napięciem probierczym W myśl przepisów polskich napięcie probiercze przyrządów rozdzielczych wysokiego napięcia przy próbie częstotliwości 50 Hz wynosi
Poza napięciem probierczym izolacji każdy przyrząd charakteryzuje napięcie przeskoku i przebicia izolacji. Leżą one oczywiście powyżej napięcia probierczego.