Izolatory wsporcze
Izolatory wsporcze służą do podtrzymywania szyn zbiorczych i łączeniowych. Wykonuje się je jako wnętrzowe i napoicietrz- ne. Izolatory wyrabiane są przeważnie z porcelany w rozdzielniach wnętrzowych stosowane są niekiedy izolatory wsporcze z bakelitu. Izolatory muszą posiadać odpowiednią wytrzymałość elektryczną i mechaniczną, a izolatory napowietrzne muszą być odporne na działania atmosferyczne i chemiczne. Powierzchnia izolatorów musi być gładka, aby nie mógł się na nich osadzać kurz ułatwiający wyładowania elektryczne powierzchniowe. Rys. 15-4 przed stawia przekrój poroelanowego izolatora wsporczego wnętrzowego na napięcie 10 kV. Korpus porcelanowy 1 osadzany jest za pomocą kitu w owalnej, okrągłej lub kwadratowej stopie żeliwnej 2, służącej do umocowania izolatora na konstrukcji wsporczej lub na ścianie, ma ona śrubę 3 służącą do przymocowania uziemienia. Na górnej części izolatora umieszczony jest kołpak żeliwny 4, do którego mocuje się nasadki do szyn. Różne kształty nasadek przedstawiono na rys. 15-5. Wytrzymałość mechaniczną izolatorów wsporczych charakteryzuje najmniejsza siła, która przyłożona do wierzchołka kołpaka prostopadle do osi izolatora powoduje jego złamanie. Zależnie od wytrzymałości mechanicznej izolatory wsporcze dzielimy na cztery grupy oznaczone literami O, A, B, C. W tabl. 15-4 zamieszczono wartości siły łamiącej izolatory poszczególnych grup.