Poszczególne części transformatorów są narażone na działanie dynamiczne i cieplne. Ulegają one powolnemu niszczeniu i z upływem czasu stają się niezdatne do dalszej pracy. Jeżeli wady tych części nie zostaną w porę zauważone i usunięte, transformator może ulec poważnemu uszkodzeniu.
Normalnie w określonych terminach wykonuje się analizy oleju transformatorowego, ale porównanie wyników kolejnych analiz nie daje pełnego obrazu stanu transformatora i dlatego konieczne są okresowe rewizje, dla których wyjmuje się kadłub z kadzi. Umożliwia to staranne oględziny i wykrycie ewentualnych uszkodzeń, np. osuwania uzwojeń, wypadnięcia podkładek izolacyjnych, uszkodzenia izolacji zwojów, uszkodzenia przełącznika zaczepów itp.
Rewizja wewnętrzna przeprowadzana jest przy wyjęciu kadłuba z kadzi, a rewizja zewnętrzna tylko przy obustronnym wyłączeniu transformatora, lecz bez wyjmowania kadłuba.
Terminy wykonywania rewizji są ustalone przepisami eksploatacyjnymi na podstawie doświadczeń i zależą od mocy znamionowej transformatorów, sposobu ich chłodzenia i regulacji napięcia.
Według polskich instrukcji eksploatacyjnych transformatory o napięciu począwszy od 30 kV oraz wszystkie transformatory z regulacją pod obciążeniem należy poddawać rewizji wewnętrznej co
5 lat, a pozostałe transformatory co 7 lat. Instrukcje radzieckie przewidują ponadto, że pierwszą rewizję wewnętrzną wykonuje się w rok po rozpoczęciu eksploatacji transformatora.
Przepisy polskie polecają przeprowadzać rewizje zewnętrzne co 6 miesięcy dla transformatorów o mocy ponad 1000 kVA o napięciu począwszy od 30 kV. Pozostałe transformatory należy poddawać rewizji zewnętrznej raz w roku.
Leave a reply