Zabezpieczenia ziemnozwarciowe sieci cz. III

Zastosowanie urządzenia sygnalizującego doziemienia pozwala na ustalenie miejsca doziemiania przez odłączanie poszczególnych odpływów. Możliwe to jest tylko w nieskomplikowanych sieciach zasilających mniej ważne odbiory. W rozgałęzionych sieciach z izolowanym punktem zerowym stosuje się zabezpieczenia ziemnozwarciowe. Linie napowietrzne zabezpiecza się wg schematu 13-12, a linie kablowe za pomocą specjalnych przekładników pierścieniowych (rys. 13-11). Przekładnik pierścieniowy składa się z zamkniętego rdzenia i z uzwojenia wtórnego. Przekładnik nakłada się na trójfa- z owy kabel linii chronionej, a do uzwojenia wtórnego przyłącza się przekaźnik nadmiarowo-prądowy. Pierwotne uzwojenie przekład- nika stanowi kabel. W normalnych warunkach, a także przy zwarciach mię- dzyprzewodowych dwu- i trójfazowych suma geometryczna prądów trzech faz kabla równa jest zeru. Strumień magnetyczny rdzenia przekładnika jest tak samo równy zeru, a przez przekaźnik nie przepływa prąd. Przy doziemieniu w linii chronionej naruszona zostaje symetria prądów w kablu i wtedy w rdzeniu przekładnika powstaje strumień magnetyczny, który powoduje powstanie siły elektromotorycznej w uzwojeniu wtórnym przekładnika pierścieniowego oraz przepływ prądu przez przekaźnik.

Zabezpieczenie ziemnozwarciowe w sieciach, których jednobie- gunowe zwarcie z ziemią powoduje przepływ tylko niewielkiego prądu doziemnego, jak to obserwuje się w sieciach z izolowanym punktem zerowym, działa zwykle tylko na sygnał, gdyż jednobieguno- we zwarcie doziemne nie powoduje konieczności natychmiastowego wyłączenia linii.