Łączenie żył kablowych
Żyły kabli miedzianych łączy się przez lutowanie lutem cynowym- Na rys. 24-12 przedstawiona mosiężny zacisk przelotowy z wkrętami dociskowymi 1 stosowany do łączenia żył kabli miedzianych na napięcie do 10 kV. W mufach odgalęźnych stosuje się mosiężne zaciski trójnikowe z wkrętami dociskowymi (rys. 24-13). Po zaciśnięciu żył wkrętami lutuje się zacisk z żyłami łączonymi.
Do przyłączania żył kabli miedzianych w głowicach stosowane są końcówki kablowe miedziane lub mosiężne (rys, 24-14). Żyły kabla miedzianego lutujemy w ten sposób, że najpierw nagrzewamy zacisk lampą lutowniczą, a następnie wtapiamy lut cynowy przez otwór lutowniczy zacisku. winna być poszarpana. Sprawdza się przy tym dostateczne nasycenie masą asfaltową. Taśmy pancerza powinny być mocno nawinięte, aby się nie przesunęły, pozostawiając miejsca nie chronione pancerzem. Po zdjęciu pancerza myje się powłokę ołowianą benzyną i sprawdza grubość powłoki. Powłoka powinna być szczelna, a więc należy dokładnie sprawdzić, czy nie ma szczelin, pęknięć i przetarć. Po zdjęciu powłoki ołowianej z badanego odcinka kabla sprawdza się, czy taśmy papierowe izolujące rdzeń i żyły są nawinięte równo i szczelnie i czy nie są porozrywane. Wskazane jest również zmierzenie grubości taśm papieru i porównanie z grubością taśm przewidzianych dla, danego typu kabla w PN’E-6. Na zakończenie badań sprawdza się przekrój żył.
Badania pomontażowe kabli przeprowadza się po ułożeniu nowych kabli, po przebudowie i po remoncie dla sprawdzenia przydatności linii kablowej do rruemtka eksploatacji. Badania zapo- izołacuinośc! , . , , , , biegawcze kabli w eksploatacji są przeprowadzane w określonych odstępach czasu dla stwierdzenia stanu linii kablowej. Porównanie wyników kolejnych pomiarów zapobiegawczych pozwala na dostatecznie wczesne zorientowanie się o pogarszaniu się jakości linii i na określenie, kiedy konieczna będzie wymiana odcinków kabla o pogorszonej izolacji.