Urządzenia SPZ powinny działać tak szybko, aby urządzenia u odbiorców energii elektrycznej mogły pozostać w ruchu. Czas działania urządzenia SPZ nie może być jednak zbyt krótki, gdyż w czasie przerwy w zasilaniu musi zgasnąć łuk elektryczny w miejscu zwarcia, co w sieciach 30 -i- 220 kV wymaga czasu 0,1 -r- 0,2 s. Przepisy radzieckie zalecają ponowne włączenie linii po ok. 0,2 s. Urządzenia SPZ budowane są na zasadzie elektrycznej, przy użyciu przekaźników elektrycznych lub na zasadzie mechanicznej przy użyciu specjalnych mechanizmów na wyłącznikach. Elektryczne urządzenia SPZ stosuje się dla wyłączników z napędami elektromagnetycznymi lub pneumatycznymi. Mechaniczne urządzenia SPZ stosuje się dla wyłączników z napędami ręcznymi, sprężynowymi lub ciężarowymi.
Stosuje się różne układy elektrycznych urządzeń SPZ w zależności od tego, czy zasilanie jest jednostronne, czy dwustronne, czy urządzenie działa na wszystkie fazy równocześnie, czy też na pojedyncze fazy, czy działanie jest jednokrotne czy dwukrotne. W każdym przypadku urządzenia SPZ muszą spełniać pewne podstawowe warunki, a mianowicie:
– 1. Urządzenia SPZ nie powinny działać przy ręcznym zdalnym otwieraniu wyłącznika. Nie powinny one działać również po samoczynnym wyłączeniu linii, włączonej ręcznie na zwarcie.
– 2. Układ urządzenia SPZ powinien uniemożliwiać wielokrotne włączanie na zwarcie nawet w praktycznie możliwych przypadkach uszkodzenia obwodów samego urządzenia.
– 3. Impuls powtórnego włączenia powinien być podany dopiero po ustaniu ruchu mechanizmu wyłącznika i przekaźników.
– 4. Urządzenia SPZ powinny umożliwić przyspieszenie działania zabezpieczenia.
– 5. Urządzenia SPZ powinny działać przy otwieraniu wyłącznika przez zabezpieczenie lub przy przypadkowym otwarciu bez uruchomienia sterownika, np. pod wpływem wstrząsów.
Leave a reply