W niektórych typach wyłączników powietrznych stosuje się oporniki dodatkowe, zmieniające charakterystykę obwodu i ułatwiające gaszenie łuku. Sposób przyłączenia takiego opornika przedstawiony jest schematycznie na rys. 15-17. Przy otwarciu łuk przerzuca się pod wpływem wydmuchu powietrza ze styczki stałej 2 na styczkę pomocniczą 3, połączoną z opornikiem 4 ze styczką ruchomą 1.
Podobnie jak w wyłącznikach ekspansyjnych stosuje się w niektórych wyłącznikach powietrznych dodatkowe noże odłącznikowe w celu uzyskania dostatecznej przerwy izolacyjnej po wyłączeniu. W wyłącznikach tego typu zestyki w kolumnach po wyłączeniu prądu zwierają się z powrotem. Włączanie odbywa si’ę więc za pomocą odłącznika. Wyłączniki powietrzne na najwyższe napięcia buduje się często jako wieloprzerwowe.
Na rys. 15-18 przedstawiono wyłącznik powietrzny wnętrzowy 10 kV, 2500 A, 400 MVA. Widać tam zbiornik sprężonego powietrza, kolumny z zestykami głównymi i noże odłącznikowe z izolatorami wsporczymi. _
Wyłączniki powietrzne stosowane są od 6 do 380 kV na najwyższe spotykane moce wyłączalne. Powietrze sprężone potrzebne do gaszenia łuku i napędu wyłączników powietrznych wytwarzane jest w urządzeniach sprężarkowych. W skład takiego urządzenia wchodzą zwykle dwie sprężarki, sprężające powietrze do ciśnienia wyższego niż potrzebne jest w wyłącznikach. Ze zbiorników zapasowych powietrze przechodzi do poszczególnych wyłączników przez zawory redukcyjne i filtry oczyszczające powietrze z kurzu i wody. Przy rozległych urządzeniach w pobliżu wyłączników umieszcza się zbiorniki wyrównawcze. Sprężarki, zbiorniki i rurociągi rozprowadzające łączy się w ten sposób, aby możliwa była praca dowolnej sprężarki z dowolnym zbiornikiem i rurociągiem. Przykładowy schemat instalacji sprężonego powietrza przedstawia rys. 15-19. Silniki napędzające sprę-
Żarki uruchamiane są i’ zatrzymywane w zależności od ciśnienia powietrza w zbiornikach. Do uruchamiania silników sprężarek służą manometry ze stykami elektrycznymi.
Leave a reply