Zasada działania przekaźników elektromagnesowych
Na zworę stalową działają dwie siły skierowane w kierunkach przeciwnych, a mianowicie siła F przyciągania przez pole magnetyczne, wytworzone przez cewkę przekaźnika, starająca się przeciągnąć zworę do rdzenia stalowego i siła sprężyny Fs, starająca się utrzymać zworę w położeniu początkowym. Siła F przy danej odległości zwory od rdzenia jest proporcjonalna do kwadratu natężenia prądu przepływającego przez uzwojenie przekaźnika. Siła Fs jest zależna od stopnia napięcia sprężyny. Aby przekaźnik zadziałał, siła F musi osiągnąć wartość F’ większą od siły Fs.
W miarę ruchu zwory w kierunku rdzenia zwiększa się siła F, która jest odwrotnie proporcjonalna do odległości zwory od rdzenia. W miarę napinania sprężyny zwiększa się również siła Fs. cowany jest sworzeń 7 z materiału izolacyjnego. Ruch zwory ograniczony jest przez dwie blaszki 8 z materiału niemagnetycznego, które są przymocowane do rdzenia 1 przekaźnika. Do osi 9 zwory ‘przymocowana jest sprężyna przeciwdziałająca 10, napinana za pomocą dźwigni 11,
Położenie dźwigni pozwala odczytać na podzialce 12 wartość nastawionego prądu rozruchowego przekaźnika w amperach. Na listewce izolacyjnej 13, przymocowanej do podstawki 4, umocowany jest zestyk elektryczny złożony ze styczki ruchowej w kształcie lekko wygiętej sprężynki brązowej 14 i styczki stałej w kształcie wygiętej pod kątem prostym blaszki miedzianej 15. Normalnie zestyk utrzymywany jest w położeniu rozwartym przez sworzeń izolacyjny 7, przymocowany do zwory. Nasycenie cienkiej zwory następuje przy niewielkich natężeniach prądu, co powoduje ograniczenie sił działających na zwo- rę oraz chroni ją przed uszkodzeniami mechanicznymi przy dużych udarach prądu.
Produkowane są przekaźniki RJ-4 o następujących zakresach prądowych: 2,5 -i- 5 A 12,5 -i- 25 A 15 H- 30 A, 25 -f- 50 A i 50 do 100 A. Moc rozruchowa przekaźnika wynosi ok. 0,8 VA, współczynnik trzymania kt = 1,1 -4- 1,2.