W pomieszczeniu akumulatorni ustawione są ogniwa połączone okrągłymi przewodami miedzianymi, prowadzonymi na ścianie lub na suficie, ze sworzniami w tablicy przepustowej. Wentylację przewiduje się zwykle wspólnie z ogrzewaniem i w zimie doprowadza się do akumulatorni podgrzane powietrze, a w lecie stosuje się chłodzenie naturalne za pomocą kanałów wentylacyjnych.
Akumulatornia powinna być sucha i zabezpieczona przed nagły-” mi zmianami temperatury oraz przed przedostawaniem się do wnętrza pyłu i sadzy. Aby zabezpieczyć akumulatory przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, wskazane jest, aby okna akumulatorni wychodziły na północ. Wysokość pomieszczenia powinna być równa przynajmniej 2,2 m przy ustawieniu w jednym poziomie i co najmniej 2,5 m przy ustawieniu ogniw w dwóch lub trzech »oziomach. Posadzka powinna być pozioma i wykonana z materiału odpornego na działanie kwasu siarkowego. Ściany akumulatorni należy pomalować co najmniej dwukrotnie jasną, kwaso- odporną farbą olejną. Taką samą farbą maluje się drzwi i ramy okienne oraz wszelkie metalowe części konstrukcyjne. Drzwi akumulatorni1 powinny być szczelne i otwierać się na zewnątrz.
Dla należytego przewietrzania akumulatorni przewiduje się wentylację ciągłą i wentylację dorywczą. Wentylacja ciągła służy do usuwania gazów wydzielających się wskutek parowania elektrolitu lub słabego gazowania ogniw, a wentylacja dorywcza ma za zadanie możliwie szybkie usunięcie gazów w czasie intensywnego gazowania ogniw.
Leave a reply