Przebieg czasowy prądu zwarciowego
Na rys. 5-5 przedstawiono charakterystyczny przebieg prądu zwarciowego w jednej fazie przy zwarciu trójfazowym. W normalnej pracy urządzenia przepływa prąd roboczy. W chwili powstania zwarcia prąd wzrasta bardzo znacznie osiągając wielkość nazwaną udarowym prądem zwarciowym. Jak widzimy z rysunku, sinusoida zmiennego prądu zwarciowego składa się ze składowej zmiennej i nałożonej na niej składowej jednokierunkowej prądu zwarciowego. Zarówno składowa zmienna, jak i skła- , dowa jednokierunkowa prądu zwarciowego zmniejszają się w czasie, przy czym składowa jednokierunkowa po kilku okresach zanika całkowicie, a składowa zmienna po czasie dłuższym (1 -t- 6 s) osiąga wartość stałą, nazywaną ustalonym prądem zwarciowym. .
Zwarcie w układzie elektroenergetycznym powoduje wzrost natężenia prądu w pobliżu miejsca zwarcia oraz spadek napięcia. Zjawiska te przybierają tym większe rozmiary, im większa jest sumaryczna moc prądnic pracujących w systemie i im miejsce zwarcia znajduje się bliżej punktu zasilania. Jeśli pomiędzy miejscem zwarcia a rozdzielnią zasilającą znajduje się stosunkowo duża oporność, np. długa linia napowietrzna lub dławik przeciwzwarciowy, to prąd zwarciowy nie osiąga wartości zbyt dużych, a napięcie na szynach zbiorczych rozdzielni zasilającej może utrzymywać się na poziomie wystarczająco wysokim ze względu na odbiorców energii elektrycznej, Tego rodzaju zwarcia nazywamy łagodnymi lub odległymi. Znacznie bardziej niebezpieczne są tzw. zwarcia ostre lub bliskie, występujące w pobliżu szyn zbiorczych rozdzielni zasilającej. Przy tego rodzaju zwarciach napięcie na szynach zbiorczych praktycznie zanika, a prąd zwarciowy osiąga wartości bardzo znaczne. Wszystkie odbiory zasilane z danej rozdzielni są pozbawione w tym wypadku napięcia tak długo, jak długo nie zostanie wyłączona uszkodzona linia. Przez ten czas silniki u odbiorców mogą ulec zatrzymaniu.