Bezpieczniki wysokiego napięcia
Definicja i części składowe bezpieczników. Zasadniczą częścią składową bezpiecznika jest tzw. topik, to jest przewód metalowy niewielkiej długości ulegający stopieniu pod wpływem nagrzania przez prąd przetężenia. Topik znajduje się w rurze ochronnej umocowanej w .szczękach, umieszczonych na izolatorach wsporczych. Topik po jednorazowym zadziałaniu musi być wymieniony. Zadaniem bezpieczników jest przerywanie obwodów elektrycznych, w których natężenie prądu wzrosło ponad ustaloną wartość, i zgaszenie powstałego przy tym łuku elektrycznego.
Wymagania stawiane bezpiecznikom i ich dane charakterystyczne. Wymiary wkładek topikowych, to jest rur ochronnych z topikami zależą od ich prądów znamionowych i -od napięcia znamionowego sieci, dla której są przeznaczone. Od napięcia znamionowego zależą wymiary izolatorów wsporczych. Przy trwałym przepływie prądu znamionowego bezpiecznik nie powinien się przepalać. Przy wzroście prądu ponad wartość znamionową bezpiecznik przepala się tym szybciej, im większy prąd przez niego przepływa. Zależność czasu przepalania od natężenia prądu wyraża charakterystyka bezpiecznika. Przebieg charakterystyki bezpiecznika przedstawia rys. 15-35. Przepisy polskie określają czas, po upływie któ- nikiem rego wkładki topikowe powinny się spalić przy przepływie prądu wynoszącego 1,3 wartości prądu znamionowego, a równocześnie przed upływem którego muszą się one spalić przy 2-krotnym prądzie znamionowym. Czas ten wynosi 1 godzinę dla prądów znamionowych do 60 A, a 2 godziny dla prądów znamionowych powyżej 60 A.