Napędy wyłączników cz. II

Dla łączników pozbawionych zamka stosuje się napędy powietrz- iłania takiego napędu przedstawia rys. 15-21. Napęd składa się z dwóch cylindrów 1 i 2, w których poruszają się tłoki 3 i 4 połączone tło- czyskiem 5 sprzęgniętym z dźwignią napędu 6. Powietrze doprowadzone jest do cylindrów za pośrednictwem trój drogowych zaworów sterowniczych 7 i S uruchamianych zdalnie elektromagnesami 9 i 10. Zawory te odcinając dopływ powietrza do cylindrów łączą je równocześnie z atmosferą.

Stosując zamiast cylindra powietrznego o napędzie jednostronnym elektromagnes z rdzeniem wciąganym otrzymujemy napęd elektromagnesowi/ o budowie bardzo prostej. Elektromagnesy buduje się na prąd stały lub zmienny. Wadę napędów tego typu stanowi znaczny pobór mocy wynoszący do kilkunastu kW oraz zmienna siła pociągowa, zwiększająca się w miarę wciągania rdzenia. Zasadę działania napędu elektromagnesowego na prąd stały przedstawiono na rys. 15-22. Ze względu na duży pobór prądu do włączania magnesu stosuje się pomocniczy stycznik 4 sterowany zdalnie za pomocą przycisków.

Zakres stosowania napędów ręcznych jest bardzo ograniczony. Stosuje się je do wyłączników na napięcia niższe, na niewielkie prądy znamionowe i moce wyłączalne, nie przewidzianych do sterowania zdalnego, a więc w rozdzielniach ze stałą obsługą. Wyłączników z napędami ręcznymi nie można używać do synchronizacji.

Napędy sprężynowe są pewne i szybkie w działaniu: można je stosować do wyłączników przeznaczonych do synchronizacji. Wyłączniki z ręcznym naciągiem sprężyn mogą być użyte tylko w rozdzielniach ze stałą obsługą. Napędy sprężynowe są ciężkie i zajmują stosunkowo dużo miejsca.

Zostaw komentarz

Archiwa