Badania zapobiegawcze kabli

Próba wytrzymałości elektrycznej kabli, zwana również próbą napięciową, pozwala wykryć miejsca o gorszej izolacji. Próba ta może być przeprowadzona zarówno napięciem zmiennym, jak i napięciem stałym. Badania wykazały jednak, że napięcie probiercze stałe jest znacznie mniej szkodliwe dla izolacji papierowej i dlatego w eksploatacji stosuje się prawie wyłącznie próbę wytrzymałości napięciem stałym. Próbę wytrzymałości elektrycznej wykonuje się przykładając odpowiednio wysokie napięcie między poszczególnymi żyłami oraz między żyłami i uziemioną powłoką ołowianą w kablach wielożyłowych. Wysokość . napięcia probierczego, sposób włączania żył i czas trwania prób zamieszczono według PN/E-6 w tabl. 24-2, przy czym U0 oznacza napięcie znamionowa między żyłą a powłoką ołowianą, zaś U napięcie znamionowe między żyłami kabla wielożyłowego.

Zasadniczą częścią urządzenia, do wykonywania prób napięciowych jest prostowmicza lampa elektronowa zwana kenotronem (rys. 24-19). W szklanej bańce opróżnionej umieszczone są dwie elektrody – katoda K w kształcie spirali oraz anoda A w kształcie okrągłej płytki. Katoda jest zasilana z pomocniczego źródła prądu stałego lub zmiennego po rozżarzeniu wysyła ona elektrony, a więc cząstki atomu z ładunkiem ujemnym. Jeśli więc przyłożymy do anody potencjał dodatni, a do katody ujemny z innego źródła prądu o wysokim napięciu, to anoda przyciąga elektrony i powstaje strumień elektronów poruszający się od katody do anody, czyli popłynie prąd. Przy odwrotnej zmianie potencjałów na elektrodach elektrony starają się wrócić do katody i prąd nie przepływa. Lampa kenotronowa przepuszcza więc prąd tylko od anody do katody i otrzymuje prąd wyprostowany. Na rys. 24-20 przedstawiono schemat urządzenia do wykonywania prób wytrzymałości elektrycznej kabli. Do zacisków i i 2 urządzenia kenotronowego przyłącza się badany kabel. Wysokość napięcia probierczego należy zwiększyć do wartości przepisanej z szybkością 14-2 kV/s. Badania zapobiegawcze kabli obejmują przede wszystkim:

– 1) pomiar oporności izolacji’ miernikiem o napięciu 1-4 2 kV,

– 2) próbę izolacji prądem stałym wysokiego napięcia.

Próba izolacji pozwala na wykrycie odcinków kabla posiadających zestarzałą izolację oraz miejsc z uszkodzoną powłoką ołowianą i nasiąkniętych wilgocią. W miejscach tych następuje podczas próby przebicie izolacji. Przy próbach stosujemy napięcia zamieszczone w tabl. 24-2 dla badań pomontażowych.