Każdy z przewodów linii przesyłowych posiada względem ziemi pojemność, a więc przewody te mają względem ziemi pewną oporność pojemnościową. Na rys. 20-2 oporności pojemnościowe poszczególnych przewodów oznaczono przez XCR, Xcs i XCT- W normalnych warunkach pracy sieci oporności te są równe. Przy zwarciu doziemnym w jednej z faz, np. w fazie T, nastąpiło połączenie jej z ziemią w punkcie !A, a więc również uziemienie zacisku 1 transformatora zasilającego tę linię. Wskutek tego między punktem gwiazdowym transformatora i ziemią powstanie napięcie fazowe, a napięcia faz R i S wzrosną 1,73 razy względem ziemi. Napięcia te spowodują przepływ prądów pojemnościowych ICR oraz ics w obwodzie podanym na rys. 20-2. W punkcie gwiazdowym prądy te dodają się dając wypadkowy prąd pojemnościowy ic = ICR + ?es, zwany prądem ziemnozwarciowym. Dla uniknięcia szkodliwych skutków tego prądu staramy się go ograniczyć do minimum. Uzyskujemy to przez przyłączenie oporności indukcyjnej do punktu gwiazdowego transformatora. Ponieważ w normalnych warunkach pracy punkt gwiazdowy nie ma napięcia względem ziemi, przez tę oporność nie przepływa żaden prąd. Natomiast przy zwarciu doziemnym przepłynie prąd spowodowany napięciem fazowym, jakie powstanie w punkcie gwiazdowym. Indukcyjny prąd i[, zamyka się przez obwód przedstawiony na rys. 20-3, a więc przepływa przez fazą T i punkt zwarcia do ziemi są samą drogą co prąd ziemnozwarciowy. Aby więc skompensować prąd ziemnozwarciowy ic, należy tak dobrać indukcyjną oporność dławika Xj,, aby go zrównoważył prąd indukcyjny ij.. Oprócz dławików gaszących stosowane są transformatory gaszące przyłączane do wszystkich trzech faz kompensowanej sieci. Transformatory gaszące są stosowane w sieciach, w których nie są dostępne punkty zerowe transformatorów zasilających.
Leave a reply