Znamionowe prądy pierwotne i wtórne oraz klasy dokładności
Znamionowe prądy pierwotne przekładników prądowych są znormalizowane, co znacznie ułatwia seryjną produkcję przekładników. Znormalizowane prądy pierwotne przekładników prądowych ustala norma PN/E-06500.
Normalnie natężenie znamionowe prądu wtórnego wynosi 5 A, niekiedy spotyka się znamionowy prąd wtórny 1 A stosowany do przyrządów znajdujących się w dużej odległości od rozdzielni. Stosując przekładniki prądowe o wtórnym natężeniu prądu 1 A, zmniejszamy straty w przewodach niskiego napięcia łączących wtórne zaciski przekładnika z przyrządami pomiarowymi i przekaźnikami.
Klasy dokładności. Dokładność przekładnika prądowego jest zależna od obciążenia jego obwodu wtórnego. Jeżeli zwiększymy oporność obwodu wtórnego przekładnika przez dodatkowe włączenie przyrządów – to wzrośnie siła elektromotoryczna wzniecana w uzwojeniu wtórnym, strumień magnetyczny i prąd magnesujący. Im większy jest prąd magnesujący, tym większa jest różnica między stosunkiem natężenia prądu pierwotnego do wtórnego a przekładnią przekładnika.
Uchybem prądowym przekładnika prądowego nazywamy różnicę wartości skutecznej prądu wtórnego pomnożonego przez przekładnię znamionową i prądu pierwotnego wyrażoną w procentach prądu pierwotnego.
W przekładnikach prądowych występuje jeszcze uchyb kątowy, to jest przesunięcie kątowe między odwróconym wskazem prądu wtórnego a wskazem prądu pierwotnego.
Uchyby prądowy i kątowy stanowią miarę dokładności przekładnika, a tym samym dokładności wskazań przyrządów pomiarowych jak również dokładności działania przekaźników przyłączonych do obwodu wtórnego.
Dopuszczalne uchyby zostały znormalizowane i w zależności od nich przekładniki prądowe podzielono na cztery klasy dokładności, a mianowicie: 0,2 0,5 1 i 3. Liczby te oznaczają klasę dokładności i odpowiadają uchybom prądowym.