Wymagania stawiane dławikom i ich dane znamionowe
– Dławiki przeciwzwarciowe powinny odpowiadać następującym wymaganiom:
– 1) uzwojenia dławika powinno wytrzymywać dynamiczne działania prądów zwarciowych
– 2) dławik powinien powodować w normalnej pracy możliwie małe straty mocy _
– 3) w czasie normalnej pracy jak również podczas zwarć dławiki nie powinny się nagrzewać powyżej temperatury dopuszczalnej dla materiału izolacyjnego użytego do budowy dławika oraz dla połączeń stykowych
– 4) izolacja dławika powinna mieć dostateczną wytrzymałość elektryczną konstrukcja dławików powinna umożliwiać łatwy transport i montaż.
Dławiki przeciwz warci owe charakteryzują się następującymi wielkościami znamionowymi: napięciem znamionowym w kilowol- tach, prądem znamionowym w amperach i opornością indukcyjną w procentach, wyrażającą procentowy indukcyjny spadek napięcia na dławiku przy przepływie prądu znamionowego. Ta ostatnia wielkość charakteryzuje stopień działania ochronnego dławika.
Dławiki wytwarzają znaczny strumień rozproszenia, który powoduje straty na histerezę i prądy wirowe w częściach stalowych, znajdujących się w pobliżu dławików’. Na skutek znacznego wzrostu strumienia rozproszenia przy zwarciach części te mogą być przyciągane ze znaczną siłą i wciągane do wnętrza dławików. Znane są np. przypadki wyrwania podczas zwarć z zawiasów drzwi stalowych komór dławikowych. Z tego powodu przy wbudowywaniu dławńków w urządzeniach rozdzielczych należy starannie unikać umieszczania nawet drobnych części stalowych w pobliżu dławików. Nie należy również zapominać o zbrojeniowych prętach stalowych w żelazobet on owych konstrukcjach budowlanych znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie dławńków.