URZĄDZENIA ROZDZIELCZE WYSOKIEGO NAPIĘCIA
Rozdzielnie i ich elementy. Urządzeniem rozdzielczym, czyli rozdzielnią wysokiego napięcia, nazywamy zespół przyrządów służących do rozdziału energii elektrycznej o wysokim napięciu. W rozdziale tym zostaną omówione urządzenia rozdzielcze o napięciu znamionowym powyżej 1000 V. W Polsce stosowane są wysokie napięcia 3, 6, 10, 15, 30, 60, 110 i 220 kV.
Do głównych elementów rozdzielni wysokiego napięcia zaliczamy: 1) konstrukcję wsporczą, 2) szyny zbiorcze i łączeniowe, 3) łączniki, 4) przekładniki prądowe i napięciowe, 5) dławiki przeciwzwar- ciowe, 6) przyrządy pomiarowe, 7) urządzenia zabezpieczające, 8) urządzenia sygnalizacyjne.
Rozdzielnie budowane w budynkach nazywamy wnętrzowymi, a bez budynków napowietrznymi. Im wyższe napięcie znamionowe, tym częścięj buduje się rozdzielnie napowietrzne. Rozdzielni 220 kV nie buduje się w ogóle jako wnętrzowe, a rozdzielnie wnętrzowe 60 i 110 kV należą do rzadkości. Odwrotnie rozdzielnie 3, 6 i 10 kV buduje się prawie wyłącznie jako wnętrzowe.
Konstrukcja wsporcza, na której umocowana jest aparatura rozdzielni, wykonywana jest przeważnie ze stali kształtowej. Tylko czasem konstrukcja wsporcza rozdzielni napowietrznych wykonana jest z żelazobetonu, a jeszcze rzadziej z drewna impregnowanego.
Szyny zbiorcze, wykonane z miedzi, aluminium lub stali, wsparte lub podwieszone na izolatorach, rozprowadzają energię elektryczną, dopływającą z prądnic, transformatorów lub linii dopływowych do poszczególnych odpływów. Szyny łączeniowe służą do połączenia poszczególnych przyrządów rozdzielni między sobą i z szynami zbiorczymi.