Techniczny postęp w wyzyskiwaniu węgla w elektrowniach cieplnych
Techniczny postęp w wyzyskiwaniu węgla w elektrowniach cieplnych charakteryzują tzw. wskaźniki techniczno-ekonomiczne, z których podstawowym jest zużycie paliwa na wytworzenie 1 kWh energii elektrycznej. Jeżeli w roku 1947 zużywano w elektrowniach cieplnych średnio 0,85 kg węgla (tzw. umownego ) na wyprodukowanie 1 kWh, to pod koniec roku 1955 przewiduje się średnio zużycie węgla na 0,58 kg/kWh. Daje to olbrzymią oszczędność węgla w ilości przeszło 4 min ton w ciągu roku przy produkcji 16 mld kWh w elektrowniach cieplnych.
W roku 1960, tj. w ostatnim roku planu 5-letniego, wskutek zastosowania w elektrowniach cieplnych jednostek prądotwórczych o wielkiej mocy (100 MW i więcej) i pracujących pod wysokim ciśnieniem pary (do 190 atn) w temperaturze do 540 °C przewiduje się zużycie węgla ok. 0,51 kg/kWh.
W ciągu nadchodzącego 5-lecia przewiduje się budowę elektrowni opalanych węglem brunatnym. Między innymi projektuje się budowę wielkiej elektrowni w Koninie nad Wartą przy kopalniach węgla brunatnego. Przewiduje się także budowę elektrowni wodnych, których produkcja energii zwiększy się o ok. 60%. Dzięki tym budowom zmniejszy się w roku 1960 w stosunku do roku 1955 procentowy udział produkcji energii elektrycznej elektrowni cieplnych z 95% na 89,6% mimo ich znacznej rozbudowy.