Suszenie silników po długotrwałym postoju – dalszy opis

Silniki asynchroniczne suszy się przeważnie prądem przez doprowadzenie do uzwojeń stojana odpowiednio niskiego napięcia Us, przy zwartym i zahamowanym wirniku. Napięcie zasilania Us powinno być równe od Vs do Va napięcia znamionowego silnika. Prąd suszenia Is powinien wynosić przy tym 0,6 do 0,7 prądu znamionowego. Przy suszeniu oprócz sprawdzania temperatury uzwojeń należy również kontrolować temperaturę bandaży, która nie powinna przekraczać 95 °C.

Silniki pierścieniowe można również suszyć doprowadzając napięcie do pierścieni wirnika przy zwartym “uzwojeniu stojana (rys. 10-1). Prąd suszenia dobieramy również o wartości 0,6 -t- 0,7 prądu znamionowego silnika.

W czasie suszenia silnika należy sprawdzać temperaturę uzwojeń przy pomocy kilku termometrów założonych tak, aby ich kulki stykały się dobrze z uzwojeniami. Kulki należy owinąć staniolem i osłonić suchym czyściwem.

Temperatura uzwojeń przy suszeniu nie powinna przekraczać 70 °C, przy czym należy dbać o to, aby powoli wzrastała. Silniki o mocy powyżej 50 kW powinny osiągnąć temperaturę 60 °C w ciągu 3 -i- 4 godzin, a graniczną temperaturę 70 °C w ciągu 7 -H 8 godzin. Mniejsze silniki można nagrzewać prędzej w czasie o J/:ł krótszym.

Pierwszy pomiar oporności izolacji uzwojenia silnika wykonujemy przed suszeniem, a w czasie suszenia sprawdzamy oporność izolacji co 2 godziny, przy czym susząc prądem wyłączamy go na czas pomiaru oporności. Oporność izolacji początkowo zwykle maleje, następnie powoli wzrasta i wreszcie ustala się. Suszenie uważamy za ‘ zakończone, gdy oporność izolacji pozostaje stała w ciągu 2 -i- 3 godzin.

Warstwy izolacji świeżo wysuszonych silników są bardzo podatne na wchłanianie wilgoci. Dlatego wskazane jest niezwłoczne uruchomienie silnika.

Zostaw komentarz

Archiwa