Samoczynne powtórne włączanie cz. III
Na rys, 19-5 przedstawiono zasadniczy schemat jednego z typów urządzeń SPZ opracowanego przez laboratorium Ministerstwa Elektrowni’ Związku Radzieckiego. Zastosowano przekaźniki pomocnicze 1,3 i 9, przekaźnik zwłoczny 2, przekaźnik sygnałowy 4, kondensator 5, oporniki 6 (l-i-2 Mil) i 7 oraz lampkę sygnalizacyj ną 8. Dzięki przekaźnikowi 2 uzyskuje się konieczną zwłokę działania urządzenia kondensator 5 (około 20 aF) zapewnia jednokrot- ność działania i uniemożliwia wielokrotne zamykanie wyłącznika na zwarcie. Przekaźnik sygnałowy 4 służy do sygnalizacji zadziałania urządzenia SPZ, a wyłącznik 11 do unieruchomienia urządzenia SPZ, Znaczenie pozostałych przekaźników i oporów wyjaśnione zostanie w dalszej treści. Przekaźniki 1 i 9 mają po dwa uzwojenia: bocznikowe i szeregowe. Przekaźniki mogą zadziałać przy przepływie prądu o odpowiednim natężeniu przez jedno z tych uzwojeń. Uzwojenie szeregowe przekaźnika 1 jest włączone w obwód stycznika pośredniego 15 cewki zamykającej wyłącznik, a uzwojenie szeregowe przekaźnika 9 w obwód cewki otwierającej. Po zamknięciu wyłącznika za pomocą sterownika 10 kondensator 5 ładuje się przez zestyk 12 sterownika i opornik 6. Zastosowany tu sterownik składa się z dwóch przycisków umieszczonych we wspólnej skrzynce. Każdy przycisk wyposażony jest w dwa komplety zestyków: jeden zestyk zwiemy połączony bezpośrednio z guzikiem przycisku i jedną parą zestyków przełączających, która po naciśnięciu np. przycisku Z nie wraca do położenia pierwotnego, a pozostaje w położeniu dolnym tak długo, aż nie zostanie uruchomiony przycisk O. Dzieje się to dlatego, ponieważ obydwie pary zestyków przełączających sprzęgnięte są ze sobą mechanicznie w ten sposób, że skoro jeden z nich znajduje się w położeniu dolnym, to drugi musi znajdować się w położeniu górnym i na odwrót.