Prowadzenie ciągów uziemieniowych

W celu ochrony przed porażeniem stosuje się niekiedy w sieciach czteroprzewodowych niskiego napięcia tzw. system zerowania. Polega on na połączeniu z przewodem zerowym części metalowych nie należących do obwodu elektrycznego, a znajdujących się w pobliżu urządzeń elektrycznych. Są to kadłuby maszyn, konstrukcje stalowe, ogrodzenia, schody, rurociągi itp. W sieciach kablowych przewód zerowy powinien być wykonany jako izolowana czwarta żyła. Przewód zerowy należy uziemić w kilku punktach, a przede wszystkim przy transformatorze i na końcu linii. Oporność uziemienia punktu zerowego transformatorów nie powinna przekraczać 4 fl, a oporność uziemienia dodatkowego 10 D. W przypadku zwarcia z ziemią w sieciach zerowych powinien popłynąć prąd zwarciowy, powodujący zadziałanie ochrony zwarciowej i natychmiastowe odłączenie odbiornika od sieci, gdyż w przeciwnym razie części chronione znalazłyby się przy dotyku pod napięciem niebezpiecznym dla życia ludzkiego. Prawidłowe zabezpieczenie zwarciowe jest więc w sieciach zerowych szczególnie ważne, a stosowanie drutowych bezpieczników lub blokowanie wyzwalaczy nadmiarowo-prądowych można tu uważać za narażanie życia ludzkiego.

Terminy okresowych kontroli urządzeń uziemiających są zestawione w tabl, 20-5. Przy okresowej kontroli sprawdza się oporność uziemienia oraz stan szyn i przewodów uziemiających. Ponadto po każdym remoncie urządzeń uziemiających sprawdza się stan ich połączeń z uziomem.

Zostaw komentarz

Archiwa