Konserwator
Wszystkie transformatory posiadają tzw. konserwatory umieszczone bezpośrednio na pokrywie kadzi1 albo na konstrukcji wsporczej przytwierdzonej do ściany pomieszczenia.
Konserwator służy do zabezpieczenia stałego zapełnienia transformatora olejem oraz do zmniejszenia powierzchni stykania się oleju z powietrzem, które powoduje zawilgocenie i utlenienie oleju.
Główną zaletą konserwatora jest to, że z powietrzem styka się tylko olej ochłodzony już nieco w konserwatorze, który ma mniejszą zdolność wchłaniania wilgoci z powietrza niż olej gorący.
Pojemność konserwatora jest tak dobrana, aby w nim zawsze był olej, zarówno przy najwyższej temperaturze obciążonego trąnsforma- tora, jak też przy najniższej temperaturze nieczynnego transformatora. Koniec rury łączącej konserwator ze skrzynią transformatora znajduje się w konserwatorze nieco powyżej jego dna tak, aby zanieczyszczony olej, który opada na dno konserwatora, nie mógł powrócić do skrzyni. Wilgoć, która dostaje się z powietrzem atmosferycznym do konserwatora, skrapla się i opada na dno konserwatora, skąd można ją spuścić przez otwarcie odpowiedniego zaworu.
Zastosowanie konserwatora ma jeszcze tę cenną zaletę, że w rurze łączącej go ze skrzynią transformatora można zabudować jedno _ z najskuteczniejszych zabezpieczeń transformatorów jakim jest przekaźnik gazoiwy.